அண்ணா ஹஜாரே– ”துக்ளக்” தலையங்கம்

”துக்ளக்” பத்திரிகைக்கும் எனக்கும் இதுவரையில் காங்கிரஸ் எதிர்ப்பு என்ற ஒரு ஒற்றுமை மட்டுமே இருந்து வந்திருக்கிறது. இப்போது, இன்னொரு ஒற்றுமையாக அண்ணா ஹஜாரே!

கொஞ்சம் பெரிய தலையங்கம்! இருந்தாலும் நேரமிருப்பவர்கள் வாசிக்கலாம்.

நன்றி: "துக்ளக்" (ஆசிரியர் வக்கீல்; கேசு போடாம இருக்கணும்)

வெற்றி; சுபம்!

பிரதமரின் பெயர் ‘மன்மோகன் சிங்’கா, அல்லது ‘மண்மகான் கிங்’கா என்று பத்திரிகையாளர்களோ, விவரஸ்தர்களோ, மற்றவர்களோ குழம்புவதில்லை; அவர் பெயர் பிரபலம் ஆன ஒன்று. இப்போது, அன்னா ஹஸாரேவில் உள்ளது, ‘அன்னா’வா, ‘அண்ணா’வா என்ற குழப்பம் நீடிக்க, தினமணி அது ‘அண்ணா’தான் என்று விளக்கியிருக்கிறது. ’எழுத்தில் அண்ணாவாக இருந்தாலும், வட இந்தியர்கள் ‘அன்னா’ என்றுதானே உச்சரிக்கிறார்கள்? எது சரி?’ என்ற கேள்விக்கு இன்னமும் விடையில்லை.

எதற்கு இதைச் சொல்ல நேர்ந்தது என்றால் – அன்னா அல்லது அண்ணா ஹஸாரேவின் பெயர் இன்னமும் நாடு முழுவதும் முழுமையாக பிரபலம் ஆகாத ஒன்று. சொல்லப்போனால் – சில மாதங்களுக்கு முன்னால், நாட்டின் சில பகுதிகளில் மட்டும், அறிமுகமாயிருந்த பெயர் அது. டெலிவிஷன் நடத்திய மெகா சீரியல் புண்ணியத்தில், இப்போது நாடெங்கும் அப்பெயர் பிரபலமாகியுள்ளது. சாதாரண பிரபலமல்ல; ‘அன்னா தான் இந்தியா; இந்தியா தான் அன்னா’ – என்று அவருடைய ஆதரவாளர்கள் முழங்குகிற அளவிற்குப் பிரபலம்.

அவருடைய உண்ணாவிரதமும் பிரபலமே. கிரிக்கெட் மேட்சில் அம்பயர் அவுட் கொடுக்கிற மாதிரி, ஆள்காட்டி விரலை உயர்த்திக் காட்டி நிற்கிற அவருடைய ‘போஸ்’ பிரபலமே. அவருடைய ஆதரவாளர்களில் டி-20 கிரிக்கெட் மேட்சில் பங்கேற்கிற ‘சியர் லீடர்ஸ்’ பெண்மணிகள் – குஷிப்படுத்துகிறவர்கள் – மாதிரி, கொடியை வீசிக்கொண்டு ‘ஜதி’ போடுகிற கிரண் பேடியும் பிரபலமே...!

இப்படி பல பிரபலங்கள் அடங்கிய, இந்த ஊழல் ஒழிப்புப் போராட்டத்தின் கோரிக்கை என்ன என்பது மட்டும் இன்னமும் பிரபலம் ஆகவில்லை. அவர்களுடைய ‘ஜன் லோக்பால்’ மசோதா என்ன சொல்கிறது என்பதும் பிரபலம் ஆகவில்லை. ‘ஊழலை ஒழிக்கத்தான் போகிறார்கள். அதனால் ஆதரிப்போம்,’ என்றுதான் இதை ஆதரிக்கிற பொதுமக்களில் பலர் நினைக்கிறார்கள். ஆகையால், இந்த ‘போராட்டம்,’ என்ன கோருகிறது என்பதைக் கொஞ்சம் தெரிந்து கொள்வோம்.

மத்தியில் லோக்பால், மாநிலங்களில் லோக் அயுக்தா என்பது – 1966-ல் நிர்வாக சீர்திருத்த கமிட்டி (தலைவர்; மொரார்ஜி தேசாய்) செய்த சிபாரிசு. அதன் பிறகு இதை நிறைவேற்ற பல முறைகள் அரைகுறை முயற்சிகள் நடந்தன. ஒரு முறை லோக்சபையில் கூட லோக்பால் மசோதா நிறைவேறியது; ராஜ்ய சபையில் நிறைவேறாததால், சட்டம் வரவில்லை. இப்போது லோக்பால் அமைப்பை உண்டாக்குகிற சட்டத்திற்கான மசோதாவை அரசு தயாரித்தது. அப்போது ஹஸாரே அதைக் கண்டுகொள்ளவில்லை.

ஆனால், பிரபல வக்கீல் பிரசாந்த் பூஷண், கர்நாடக லோக் அயுக்தா தலைவராக இருந்த சந்தோஷ் ஹெக்டே, ஒரு தன்னார்வ அமைப்பைச் சார்ந்த கெஜ்ரிவால் ஆகியோர் சேர்ந்து ஒரு மசோதாவைத் தயாரித்து, அரசு அதை நிறைவேற்ற வேண்டும் என்று கோரினர். அதன்பிறகு, அவர்கள் அன்னா ஹஸாரேவின் தலைமையைப் பெற்று அரசு தங்களை விவாதத்திற்கு அழைக்க வேண்டும் என்று கோரினர்.

அந்த ‘விவாதிக்க அழையுங்கள்,’ கோரிக்கைக்காக, அன்னா ஹஸாரே ஒரு சிறிய உண்ணாவிரதம் இருந்தார். அன்னா ஹஸாரே ‘எங்கள் மசோதாவை ஏற்க வேண்டும் என்று நாங்கள் கோரவில்லை; விவாதிக்க ஒரு மேடை கோருகிறோம். அவ்வளவு தான்,’ என்று பிரதமருக்கு எழுதிய கடிதத்தில் குறிப்பிட்டார். விவாதம் நடந்தது. பயனில்லை. பின்னர் கோரிக்கை, ‘மசோதாவை ஏற்றாக வேண்டும்,’ என்று மாறியது.

அதாவது தனது நிலையை ‘மசோதாவை ஏற்கத் தேவையே இல்லை’ என்பதிலிருந்து, ‘மசோதாவை அப்படியே ஏற்றாக வேண்டும்’ என்று போராட்டக்குழு மாற்றியது; அடிப்படைக் கோரிக்கையே மாறிவிட்டது. இதுதான் ‘காந்தீயம்’ என்று பாராட்டப்படுகிறது.

இது ஒருபுறமிருக்க, அரசின் லோக்பால் மசோதா, படுபலவீனமானது என்பது பற்றி சர்ச்சைக்கே இடமில்லை. அதை நிறைவேற்றுவதால், ஒரு பயனும் இருக்கப்போவதுமில்லை – அரசின் ஆசிபெற்ற சிலர் பதவிகளைப் பெறுவார்கள் என்பதைத் தவிர. ஆனால், அதற்கு மாற்றாக அன்னா ஹஸாரே குழு அளிக்கிற மசோதா எப்படிப்பட்டது?

சுப்ரீம் கோர்ட்டிற்குப் புதுவேலை

முதலில், லோக்பால் அமைப்பிற்கான நீதிபதிகள் (அவர்களுக்கு நீதிபதி என்ற பெயர் கிடையாது – அவர்கள் லோக்பால்) தேர்வு. இதற்கு ஒரு தேர்வு கமிட்டி. முதலில் இந்தத் தேர்வு கமிட்டியில், நோபல் பரிசு பெற்ற இந்தியர்களும், மாகஸேஸே பரிசு பெற்ற இந்தியர்களும் இருக்க வேண்டும் – என்ற விதி இருந்தது. நல்ல வேளை அது கைவிடப்பட்டது. ஆனால், இப்போது ஓய்வு பெற்ற ராணுவ ஜெனரல்கள் சேர்க்கப்பட்டிருக்கின்றனர்.வம்புதான்.

தேர்வு செய்யப்படுகிறவர், ஊழலை ஒழிக்கத் தீர்மானம் கொண்டவராகத் தன்னை ஏற்கனவே காட்டிக்கொண்டிருக்க வேண்டும். இதை எப்படி நிர்ணயிப்பது என்பதற்கு, மசோதா வழி சொல்வதாகத் தெரியவில்லை. ‘ஊழலை ஒழிக்க உறுதிகொண்டவன்தான் என்பதைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன் ‘ என்று அவர் பத்திரிகையில் விளம்பரம் கொடுத்திருக்க வேண்டுமா? அல்லது ஊழலை ஒழிக்க ஆர்ப்பாட்டங்களில் கலந்து கொண்டிருக்க வேண்டுமா? அல்லது ஊழலை எதிர்த்து உண்ணாவிரதம் இருந்திருக்க வேண்டுமா? தெரியவில்லை. ஊழலை ஒழிக்க உறுதி கொண்டவர் என்று காட்டிக்கொண்டவராக இருக்க வேண்டும் – அவ்வளவு தான் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

சரி, அப்படி ஒருவர் தேர்வானால், என்ன ஆகும்? அதை எதிர்த்து யார் வேண்டுமானாலும் சுப்ரீம் கோர்ட்டில் மனு செய்யலாம். எடுத்த எடுப்பில், நீதிமன்றம் அந்த நிராகரிக்க முடியாது. விசாரிக்க வேண்டும் – அதற்காக ஒரு விசேஷ விசாரணைக் குழுவைக் கூட சுப்ரீம் கோர்ட் நியமிக்கலாம். இப்படி எத்தனை தேர்வுகளுக்கும் வழக்கு வரலாம். சுப்ரீம் கோர்ட் விசாரித்துத்தான் ஆக வேண்டும். அதற்குப் பிறகும் நேரம் இருந்தால் சுப்ரீம் கோர்ட், தனது மற்ற வேலைகளைக் கவனிக்குமோ என்னவோ!

தேர்வு ஆகிறவர்களை, மிரட்டுவது வெகு எளிது. ‘சுப்ரீம் கோர்ட்டில் மனு போடுவேன்,’ என்று ப்ளாக் மெயில் செய்யப்பட்டால், அசிங்கத்திற்குப் பயந்து, தேர்வு ஆனவர் பணிய வேண்டியதுதான். இது, ஜன் லோக்பால் மசோதாவின் முதல் கோணல்.

போலீஸ்+ ப்ராஸிக்யுஷன்+ நீதிமன்றம் = லோக்பால்!

சரி, எப்படியோ விசாரணைக்குத் தப்பி, 10 லோக்பால்கள் ஒரு தலைவருடன் சேர்ந்து அமர்கிறார்கள். அவர்கள் போலீஸ் என்று சட்டத்தினால் கருதப்பட வேண்டும் என்று மசோதா கூறுகிறது. அதாவது, 11 போலீஸ்காரர்கள் சேர்ந்து ஒரு லோக்பால் அமைப்பு! அவர்களுக்குப் போலீஸுக்கு உள்ள எல்லா அதிகாரமும் உண்டு. விசாரிக்கலாம்; டெலிபோன் பேச்சுக்களை ஒட்டுக் கேட்கலாம். ( போலீஸ்கூட இதை உடனே செய்ய முடியாது – லோக்பால் செய்யலாம்). ஸி.பி.ஐ. கூட லோக்பாலுடன் சேர்ந்து விடும். லோக்பால்தான் ஸி.பி.ஐ; ஸி.பி.ஐதான் லோக்பால்!

இப்படி போலீஸ் அதிகாரம் பெறுவதுடன், லோக்பால் உறுப்பினர்கள், பப்ளிக் ப்ராஸிக்யூட்டர்களாகவும் செயல்படுவார்கள்; ஏனென்றால், நீதிமன்றத்திற்கு வழக்குகளை லோக்பால் அனுப்பலாம்; நீதிமன்றம் அவற்றை விசாரித்தே ஆக வேண்டும். ஆக, போலீஸும், ப்ராஸிக்யூஷனும் சேர்ந்தது லோக்பால்!

அதோடு முடியவில்லை லோக்பாலின் பரந்து விரிந்த அதிகாரம்! நீதிமன்றமும் அதுவே! எப்படி என்றால் – நீதிமன்றத்திற்கு வழக்குகளை அனுப்புவது மட்டுமில்லாமல், தாமே கூட சஸ்பென்ஷன், சொத்து முடக்கல் போன்ற தண்டனைகளை வழங்கலாம். ஆக, போலீஸ் வேறு, ப்ராஸிக்யூஷன் வேறு, நீதிமன்றம் வேறு என்ற அடிப்படை தத்துவமே கோவிந்தா! மூன்றும் ஒன்று – த்ரீ இன் ஒன், சைக்கிள் ஆயில் போல!

இன்னமும் லோக்பாலின் மகிமை முடியவில்லை. யார் வேண்டுமானாலும், எந்த அதிகாரி மீது வேண்டுமானாலும் புகார் கொடுக்கலாம். அதற்கு முன் அனுமதி எதுவும் தேவையில்லை. புகாரை லோக்பால் விசாரணைக்கு ஏற்றவுடன், ஒரு ஆரம்ப விசாரணை நடக்கும். இது புகார் கொடுத்தவருக்குத் தெரிந்துதான் நடக்கும்; அவருக்கு என்ன நடக்கிறது என்பது தெரிய வேண்டும். ஆனால், யார் மீது புகார் வந்திருக்கிறதோ – அவருக்கு ஆரம்ப விசாரணை தொடர்பான விபரங்கள் தெரிய வேண்டிய அவசியமில்லை. இது முடிந்து, முழு விசாரணை. இதில் குற்றம் சாட்டப்பட்டவருக்கும் தன் பக்கத்தைக் கூற வாய்ப்பு உண்டு.

தண்டனை வரும் முன்னே, குற்ற நிரூபணம் வருமா பின்னே?

இப்படி ஒரு விசாரணை நடக்கிறபோதே – சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரியை சஸ்பெண்ட் செய்கிற உத்தரவை லோக்பால் பிறப்பிக்கும். அவருடைய சொத்தின் எந்தப் பகுதி லஞ்ச சம்பாத்தியம் என்று கருதப்படுகிறதோ, அதை முடக்கி விடும். இவை எல்லாம், அந்த அதிகாரி மீது குற்றம் நிரூபணம் ஆவதற்கு முன்பு!

விசாரணை முடிந்தவுடன், சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரியால் தரப்பட்ட கான்ட்ராக்ட்டை லோக்பால் ரத்து செய்துவிடலாம்; சம்பந்தப்பட்ட கம்பனியை ‘ப்ளாக் லிஸ்ட்’ செய்து, இனி அதற்கு அரசு கான்ட்ராக்ட்கள் கிடைக்காமல் செய்யலாம். இந்த நடவடிக்கையும் கூட, குற்றம் நிரூபணம் ஆவதற்கு முன்பே!

ஜன் லோக்பால் மசோதாவின் இப்படிப்பட்ட அதிகாரங்களைப் பார்த்தால், ஒரு அதிகாரியை ப்ளாக் மெயில் செய்ய நினைப்பவர்களுக்காக தீட்டப்பட்ட மசோதா மாதிரி இருக்கிறது. குற்றம் சாட்டப்பட்டவரை விசாரிப்பதற்கு முன்பாகவே சஸ்பென்ஷன் உட்பட சொத்து முடக்கம்வரை நடக்கலாம் என்றால், எந்த அதிகாரிக்குத்தான் உதறல் எடுக்காது? அப்பீல் வேறு கிடையாது (சொத்து முடக்கத்துக்கு மட்டும் அப்பீல் உண்டு). லோக்பால் நடவடிக்கையை எந்த நீதிமன்றமும் விசாரிக்க முடியாது. ப்ளாக்மெயிலர்களுக்கு லட்டு!

ஜன் லோக்பால் இன்னொரு புதுமையையும் புகுத்தியிருக்கிறது. லஞ்ச ஊழல் தடுப்புச் சட்டத்தின் கீழ், லஞ்சம் வாங்கிய ஒருவருக்கு எதிராக சாட்சியம் அளிக்கிற லஞ்சம் கொடுப்பவருக்குத் தண்டனை கிடையாது; லஞ்சம் கொடுப்பவருக்குத் தண்டனை என்றால், லஞ்சம் வாங்கியவரின் குற்றத்தை நிரூபிப்பது கடினமாகும் என்பதால் , இம்மாதிரி ஏற்பாடு சட்டத்தில் இருக்கிறது. ஆனால், ஜன் லோக்பால் மசோதாவின்படி, லஞ்சம் கொடுத்தவரும் தண்டனைக்குள்ளாவார். ஆகையால் சாட்சியம் அளிக்க அவர்கள் முன்வரவே மாட்டார்கள்.

கழுதை தேய்ந்து, கொசு ஆன கதை

இப்படி பல பிரிவுகள் உள்ள ஜன் லோக்பால் மசோதா, அப்படியே முழுமையாக ஏற்கப்படாவிட்டால் – அதுவும் ஆகஸ்ட் 30-ஆம் தேதிக்குள் ஏற்கப்படா விட்டால் – உண்ணாவிரதம் முடிக்கப்படாது,’ என்று அன்னா ஹஸாரே அறிவித்தார். இதில் எந்த வித மாறுதலுக்கும் இடம் கிடையாது என்பது, அவருடைய பிரதம ஆதரவாளர்களால் மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்தப்பட்டது.

ஆனால், இறுதியில் அரசுடன் பேச்சுவார்த்தை நடந்த பின்னர், ‘முழு ஏற்பு’ கோரிக்கை கைவிடப்பட்டது; பிரதமர் லோக்பால் விசாரணைக்கு உட்பட்டவர் – என்பது போயிற்று; நீதித்துறையும் போயிற்று. இந்த நிலையில் அன்னா ஹஸாரே மூன்று நிபந்தனைகளை மட்டும் விதித்தார்; ‘மாநிலங்களில் லோக் அயுக்தா வர வேண்டும்; கீழ்மட்ட அதிகாரிகளும் லோக்பால் சட்டத்தின் கீழ் வர வேண்டும்; அரசு காரியாலயங்களில் இத்தனை நாட்களில் இன்னின்ன பணிகள் செய்யப்பட வேண்டும் என்றும், இல்லையென்றால் என்ன தண்டனை என்றும் அறிக்கை நோட்டீஸ்கள் வைக்கப்பட வேண்டும்,’ என்ற மூன்று விஷயங்களை ஏற்கிறவகையில், ஒரு தீர்மானம் பாராளுமன்றத்தில் நிறைவேற்றப்பட்டால், உண்ணாவிரதத்தைக் கைவிடுவதாக அன்னா ஹஸாரே அறிவித்தார். கழுதை தேய்ந்து கட்டெறும்பான கதையல்ல இது; கழுதை தேய்ந்து கொசு ஆகிவிட்டது, இங்கே!

அதாவது, ‘தன் மசோதா முழுமையாக ஏற்கப்பட வேண்டும்; ஆகஸ்ட் 30-க்குள் அது நடக்க வேண்டும்; எந்தவித மாறுதலும் கிடையாது...,” என்பதையெல்லாம் அவர் கைவிட்டார். அத்துடன், தனது மூன்று நிபந்தனைகளை நிறைவேற்ற, பா.ஜ.கவின் ஒத்துழைப்பைய்ம் அவர் நாடினார்.

குஜராத் மாநிலத்தில் எங்கு பார்த்தாலும் ஊழல் தலைவிரித்தாடுகிறது என்று கூறியதையும்; பா.ஜ.கவிற்கும் தனக்கும் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை என்று கூறியதையும்; அப்படிக் கூறியவர்கள் பைத்தியக்கார ஆஸ்பத்திரிக்கு அனுப்பப்பட வேண்டியவர்கள் என்று கூறியதையும்-அவர் மறந்தார். பா.ஜ.கவும் மறந்தது. ‘அக்கட்சியின் ஒத்துழைப்பு கிட்டியவுடன், அவருடைய ‘வைராக்கியம்’ அதிகமாகியது; முன்று நிபந்தனைகளை அவர் விதிக்க, காங்கிரஸ் அதை ஏற்றது – அதாவது ஏற்ற மாதிரி காட்டிக்கொண்டது.

‘தீர்மானம்’ என்பதே சந்தேகம்

மேலே பார்த்த அந்த மூன்று நிபந்தனைகள் பாராளுமன்றத்தில் ஏற்கப்பட வேண்டும்; அதற்கு அந்த நிபந்தனைகள் ஏற்கப்படுவதாக ஒரு தீர்மானம் வர வேண்டும்; அந்தத் தீர்மானத்தின் மீது ஓட்டெடுப்பு நடக்க வேண்டும்; லோக்பால் சட்டத்தில் அந்த மூன்று அம்சங்கள் இடம்பெற்றாக வேண்டும் என்பது அன்னா ஹஸாரே குழுவின் இறுதிக் கோரிக்கை. அரசு தரப்பு, ‘ஓட்டெடுப்பு முடியாது; இந்த அம்சங்கள் பற்றி சபையில் உணர்வு வெளிப்படுத்தப்படும்; அது போதும்,’ என்று கூறியது. அன்னா ஹஸாரே தரப்பு, அதெல்லாம் முடியாது; ஓட்டெடுப்பு மூலம் நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானம் வந்தால்தான் ஏற்போம்; இல்லாவிட்டால் உண்ணாவிரதம் தொடரும்’ என்று கடைசி நிமிடம்வரை கூறிவந்தது.

நடந்தது என்ன? ஓட்டெடுப்பு இல்லை; ‘அன்னா ஹஸாரே குழுவின் மூன்று அம்சங்களுடன் பொதுப்படையாக இந்த சபை ஒத்துப்போகிறது,’ என்று ஒரு தீர்மானம் நிறைவேறியதாக அறிவிக்கப்பட்டது. (தீர்மானமே நிறைவேறவில்லை – உணர்வுதான் வெளிப்படுத்தப்பட்டது – என்று பிரணாப் முகர்ஜி விளக்கியிருக்கிறார் என்பது வேறு விஷயம்). குரல் வாக்கெடுப்பாவது நடத்த வேண்டும் என்று அன்னா ஹஸாரே தரப்பு கூறியது கூட நிறைவேறவில்லை.

சரி, ‘உணர்வு’ தீர்மானமாவது உருப்படுமா? எப்படி உருப்படும்? பிரணாப் முகர்ஜி மிகத் தெளிவாக சபையிலேயே இந்த சமாச்சாரத்தை பிட்டுப் பிட்டு வைத்திருக்கிறார். ‘லோக்பால் மசோதா பற்றிய தனது கருத்துக்களை ஸ்டாண்டிங் கமிட்டி வடிவமைக்கிறபோது, பரிசீலிக்கப்படுவதற்காக இந்த சபையின் உணர்வு பற்றிய தகவல் அக்கமிட்டிக்கு அனுப்பப்படும்,’ என்றார் அவர்! ஆக, மேலும் ஒரு பரிசீலனை இருக்கிறது. அந்தப் பரிசீலனை முடிந்தபிறகு மீண்டும் சபையில் இன்னொரு பரிசீலனை நடக்கும். பரிசீலனைக்கு மேல் பரிசீலனை.

இத்துடனாவது பிரணாப் முகர்ஜி நிறுத்தினாரா என்றால் இல்லை. இன்னமும் சொன்னார்: ‘இதைப் பரிசீலிக்கிறபோது இதனுடைய (அதாவது அன்னா ஹஸாரே குழுவின் மூன்று அம்ச நிபந்தனையினுடைய) நடைமுறை சாத்தியக்கூறு, செயல்படுத்தப்படக்கூடிய தன்மை, அரசியல் சட்ட சார்புடைமை – ஆகியவற்றை ஸ்டாண்டிங் கமிட்டி கவனத்தில் எடுத்துக் கொள்ளும்.

அதாவது, ‘மாநிலங்களில் லோக் அயுக்தாவை பாராளுமன்றம் நிறைவேற்ற முயற்சிப்பது – அரசியல் சட்ட சார்புடைமை அல்ல; காரியாலயங்களில் செயல்முறை பற்றிய நோட்டீஸ்களை வைப்பதில் நடைமுறை சிக்கல் வரும் என்பதால், அதற்கு நடைமுறை சாத்தியக்கூறு இல்லை; கீழ்மட்ட அதிகாரிகளை இந்த சட்டத்தின் கீழ் கொண்டுவருவது செயல்படுத்தப் படக்கூடிய தன்மை அற்றது’ என்று ஸ்டாண்டிங் கமிட்டி சொன்னால்....? அப்புறம் மீண்டும் கிரண் பேடி தேசியக்கொடியுடன் டான்ஸ் ஆட, ஆமீர்கான் வந்து பாட, அன்னா ஹஸாரே தாளம்போட, மக்கள் மகிழ்ச்சி பொங்க குதித்து ஆட, டெலிவிஷன் சேனல்கள் இந்தக் கேளிக்கையை இடைவிடாது ஓளிபரப்ப – ஊழல் ஒழிப்புப் போர் மீண்டும் தொடங்க வேண்டியதுதான்! அன்னா ஹஸாரே வேண்டுமானால் தன் திருப்திக்கு ‘இது மூன்றாவது சுதந்திரப் போர்’ என்று அறிவிக்கலாம். அப்போது எல்லாமே முழுமையடையும்.

பிரதமர் சொன்னது, நடந்தது

இப்படிப்பட்ட ஒரு மாய்மால வேலையை அரசு செய்திருக்கிறது; பிரதமர் முதலில் ‘பாராளுமன்றம் இந்த விஷயம் பற்றி விவாதம் நடத்தும். அந்த விவாதத்தின் விபரங்கள் ஸ்டாண்டிங் கமிட்டிக்கு அனுப்பப்படும்’ என்று சொன்னார். இப்போது அதுதான் நடந்திருக்கிறது. இதைத்தான் போராட்டத்தின் வெற்றி, அன்னா ஹஸாரேவின் வெற்றி, இந்தியாவின் வெற்றி, மக்களின் வெற்றி என்று பத்திரிகைகளும், டெலிவிஷன் சேனல்களும் கொண்டாடுகின்றன. ‘எங்களுடைய ஜன் லோக்பால் மசோதா முழுமையாக ஏற்கப்பட்டாக வேண்டும் – அதுவும் ஆகஸ்ட் 30 –க்குள். இல்லையென்றால், காலவரையற்ற உண்ணாவிரதம்தான்,’ என்ற கெடுபிடியுடன் கூடிய சவால் விட்ட அன்னா ஹஸாரே குழுவினர் – அதை அடியோடு மறந்தனர்; மூன்று அம்சங்கள் ஏற்கப்பட்டாக வேண்டும் என்ற இறுதி நிபந்தனையையும் – அவர்கள் மறந்தனர். மூன்று நிபந்தனைகள் பற்றி ஓட்டெடுப்பு நடக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கையையும் – அவர்கள் மறந்தனர். கடைசியில் பிரதமர் முதலிலேயே சொன்ன மாதிரி ஒரு ‘உணர்வு வெளியீடு’; அதுவும் கூட ஸ்டாண்டிங் கமிட்டியின் பரிசீலனைக்கு விடப்பட்டாகி விட்டது.

இது அன்னா ஹஸாரேவுக்கும், அவர் குழுவினருக்கும், மக்களுக்கும், நாட்டுக்கும் ஊழல் எதிர்ப்புப் போராட்டத்துக்கும் வெற்றி. ‘ஆரம்ப கோரிக்கையும் விட்டுக் கொடுக்கப்பட்டு கடைசி நிபந்தனைகளும் விட்டுக் கொடுக்கப்பட்ட நிலையில் – இது என்ன வெற்றி?’ என்று கேட்பவன் ஊழல் ஆதரவாளன். நாம் ஊழல் ஆதரவாளர்கள் அல்ல என்பதால், நாமும் இது வெற்றி தான், வெற்றிதான் என்று கொண்டாடுவோம்.

ஒரே ஒரு மனவருத்தம். இங்கிலாந்தில், நான்கு டெஸ்ட்களில் தோற்ற இந்தியக் கிரிக்கெட் அணி, கடைசி டெஸ்ட் மாட்சில், ஒரு ரன் எடுத்து விட்டு, ‘வெற்றி, வெற்றி,’ என்று கத்திக்கொண்டே, இந்தியாவுக்கு விமானம் ஏறியிருக்கலாம்! அன்னா ஹஸாரே போராட்ட வெற்றி போல, இந்தியாவிற்கு மற்றொரு வெற்றியும் கிடைத்திருக்கும். சான்ஸ் போச்சு! அது கிடக்கட்டும்; ‘இரண்டாவது சுதந்திரப்போர்’ வெற்றியைப் பார்ப்போம்.

இது கொண்டாட்ட நேரம்

ஒரு வழியாக ஊழல் எதிர்ப்பு உற்சவம் சுபமாக முடிந்திருக்கிறது. தங்களுடைய ஜன் லோக்பால் மசோதா முழுமையாக ஏற்பு – என்ற முடிவை அன்னா ஹஸாரே ஆதரவாளர்கள் இப்போது நினைவில் கொள்ள மாட்டார்கள்; இது கொண்டாட்ட நேரம்; பல்டிகளை நினைவு கொள்ள வேண்டிய நேரம் அல்ல. டெலிவிஷன் சேனல்களும் அதை நினைக்கப் போவதில்லை. ஆக வெற்றிதான்.

இந்தத் திருவிழா முடிவதில், சிலருக்கு வருத்தம் இருக்கும். 2-ஜி ஊழல்வாதிகள், காமன்வெல்த் விளையாட்டு ஊழல்வாதிகள், ஆதர்ஷ் ஊழல்வாதிகள் போன்றவர்கள் இனி வருத்தப்பட வேண்டியதுதான்; அவர்களுடைய விவகாரங்களை மறைக்கவும், அவை பற்றிய செய்திகளை அமுக்கி விடவும், இந்த அன்னா ஹஸாரே உண்ணாவிரதம் உதவியது. இப்போது நாடு மீண்டும் அவற்றை நினைவு கொள்ளும்.

ஊழல்? இனி ஊழல் என்ன ஆகும்? உஸ்! அதைப் பற்றிப் பேசுகிற நேரம் இதுவல்ல. இது கேள்வி நேரம் அல்ல; கொண்டாட்ட நேரம்.

ஆடுவோமே! பள்ளுப்பாடுவோமே!

இரண்டாம் சுதந்திரம் அடைந்து விட்டோம்

என்று, ஆடுவோம், ஆடுவோம்,

ஆடுவோமே, ஏ...ஏ...ஏ....!