சேட்டை @ வலைச்சரம்

வருடக்கணக்காக தாம்பரத்திலிருந்து சென்னை கடற்கரை வரை கூட்டுவண்டியில் பயணம் செய்து கொண்டிருக்கிறேன். ஒரு நாள் கூட என்னை அழைத்து,"இந்த ஒரு வாரம் நீ வண்டியை ஓட்டு!" என்று யாரும் சொன்னதில்லை!

ஒரு நாள் கூட என் மேலாளர் என்னை அழைத்து,"இன்னும் ஏழு நாட்களுக்கு இந்த அலுவலகத்துக்கு நீ தான் மேனேஜர்; புகுந்து விளையாடு!" என்று தாராளமாகச் சொன்னது கிடையாது.

ஆனால், நம் மதிப்புக்குரிய சீனா ஐயாவின் பெருந்தன்மையைப் பாருங்களேன்! மே 10, 2010 தொடங்கி மே 16,2010 வரையிலான ஒரு வாரகாலத்துக்கு என்னை "வலைச்சரம்" ஆசிரியராக நியமித்திருக்கிறார். இப்படியொரு வாய்ப்புக் கிடைத்தால் விடுகிற ஆசாமியா நான்? கப்பென்று பிடித்துக் கொண்டு விட்டேன்.

இந்த ஐந்து வருடங்களில் "வலைச்சரம்" பணியாற்றிய பதிவர்களின் பட்டியலைப் பார்த்தபோது, மவுண்ட் ரோட்டில் மாட்டுவண்டி ஓட்டிக்கொண்டு போவது போலிருந்தது. அதே சமயம், சீனா ஐயாவின் அழைப்பு, ஒரு விதத்தில், எனது வலையுலகப் பிரவேசத்துக்குக் கிடைத்த அங்கீகாரம் என்பதையும் பெருமையோடு உணர்ந்தேன்.

ஒரு கல்யாணமென்றால், மணமக்கள், உற்றார் உறவினர், நாதஸ்வரம் பார்ட்டி, சமையல் கோஷ்டி மட்டும் தானா? வருகிறவர்களை வாய்நிறைய அழைத்து உபசரிக்கவும் ஒருவர் வேண்டுமல்லவா? அந்த அளவிலாவது என் பங்கை அளிக்கப் போகிறேன்!

நீங்கள் இருக்கும்போது என்ன கவலை? இங்கு வந்து உற்சாகப்படுத்துவது போல அங்கும் வந்து என்னை ஊக்கப்படுத்த மாட்டீர்களா என்ன? உங்கள் அனைவரது அன்பும், ஆதரவும் உள்ளவரையில் இந்தப் பொறுப்பை நல்லபடியாக நிறைவேற்றி, சீனா ஐயா என் மீது வைத்திருக்கும் நம்பிக்கைக்கு செயல்வடிவத்தில் நன்றி தெரிவிக்க முடியும் என்பதே எனது நம்பிக்கை.

அப்படியானால், இந்த ஒரு வாரம் "சேட்டைக்காரன்" இங்கு எந்த இடுகையும் போட மாட்டானோ என்றா கேட்கிறீர்கள்? ஆசை,தோசை,அப்பளம், வடை! அவ்வளவு சுலபத்தில் விட்டு விடுவதாக இல்லை. வழக்கம்போல எனது இடுகைகள் (?!) இங்கும் தொடரும்.

நேரம் கிடைக்கும்போது 'வலைச்சரம்’ வந்து நாலு வார்த்தை நல்லதா சொல்லுங்க மகாஜனங்களே! உங்களைத் தான் மலைபோல நம்பியிருக்கேன். முன்கூட்டியே நன்றியையும் சொல்லி விடுகிறேன்.

வர்ட்ட்டா?