நம்ம வீட்டுப் பிள்ளை!

போன வாரம் நடராஜா தியேட்டரைப் பார்க்கணும்! சும்மா ஜே.ஜேன்னு கூட்டம்! வயசு வித்தியாசமில்லாம நிக்குது சனம்! மல்டிப்ளெக்ஸிலே கேட்டு வழக்கப்பட்ட நுனிநாக்கு இங்கிலிபீசெல்லாம் இங்கிட்டு கிடையாது. பாதி சனம் லுங்கியை மடிச்சுக்கட்டிக்கிட்டு, சட்டையிலே மேலே ரெண்டு பொத்தானை அவுத்து விட்டுக்கிட்டு, களுத்துலே கர்ச்சீப்பைச் சுத்திக்கிட்டு, கையிலே டிக்கெட்டை வாங்குனதும் ஏதோ முதல் பரிசு வாங்குன சந்தோஷத்தோட தியேட்டருக்கு உள்ளாற போகுது! உள்ளே நுழைஞ்சதும் விசில் சத்தம் காதைப் பொளக்குது! படம் ஆரம்பிக்கிறதுக்கு முன்னாடியே இப்படியான்னு என்னை இஸ்துக்கினு வந்த தோஸ்த்தை திரும்பிப் பார்த்தேன்!

"எப்படி இருக்கு இந்த எக்ஸ்பீரியன்ஸ்?" என்று சிரிக்கிறான் அவன்.

"நல்லாத்தானிருக்கு, ஆனா, டிவியிலே பார்த்துப் பார்த்து சலிச்சுப்போன படத்தை காசு கொடுத்துப் பார்க்க வந்திருக்கிறோமேன்னு நினைச்சா சிப்பு சிப்பா வருது,"ன்னேன்.

"இந்தப் படத்தை ஒருவாட்டியாவது தியேட்டரிலே பாரு! அப்புறம் சொல்லு!"

படமும் ஆரம்பித்தது. பிரிண்ட் கொஞ்சமில்லே, ரொம்பவே மோசம் தான்! டைட்டிலிலேயே டப்பு டப்புன்னு புட்டுக்கிச்சு! "கண்களும் காவடிச் சிந்தாகட்டும்; காளையர் நெஞ்சத்தைப் பந்தாடட்டும்,"னு பாட்டு! போரடிச்சுது! ஹீரோ எப்போ என்ட்ரீ ஆவப்போறாருன்னு சலிப்பா இருந்திச்சு! பாட்டு ஒருவழியா முடிஞ்சதும், ’அப்பாடா,’ன்னு இருந்திச்சு!

திடீர்னு சனங்களெல்லாம் ஒரே கைதட்டு; விசில்! தலீவரோட கையைக் காட்டுறாங்க, கண்ணைக் காட்டுறாங்க! பதுங்கிப் பதுங்கி பயந்து பயந்து எம்.ஜி.ஆரு எட்டிப்பாக்காரு! முகம் முழுசாத் தெரிஞ்சதும் தியேட்டர் அதிருது! அடுத்த சீனுலே நம்பியாரு சவுக்கை எடுத்துப் போட்டு அடி அடின்னு அடிக்கிறாரு! தியேட்டரிலே அவனவன் ’உஸ்...த்சு...பாவம்,’னு உச்சுக் கொட்டுறான். ஒவ்வொருத்தரும் பத்து வாட்டியாவது பார்த்திருப்பாங்கன்னு நம்ம தோஸ்த் சொல்லுறாரு!

பஞ்ச் டயலாக் கிடையாது; ஹீரோவைச் சுத்தி நூறு பேரு பூவெல்லாம் தூவி ஆடுற டான்ஸ் கிடையாது. எம்.ஜி.ஆர் நம்பியார் கிட்டே அடிவாங்குறாரு! அழுறாரு, ஏன் தற்கொலை பண்ணிக்கவே போறாரு! அக்கா சென்டிமென்ட், குழந்தை சென்டிமென்ட்டுன்னு எல்லாமே அதது இருக்க வேண்டிய விகிதாச்சாரத்துலே இருக்கு.

"எங்களைக் காப்பாத்த யாருமே இல்லியா?"ன்னு அக்கா பண்டரிபாய் அளுவுறாங்க! "நான் இருக்கேன்,"ன்னு சுறுசுறுப்பா அடுத்த எம்.ஜி.ஆரு என்ட்ரீ! திரும்ப தியேட்டரிலே விசில் சத்தம்; கைதட்டல்! இந்த வாட்டி நம்ம தோஸ்தும் சேர்ந்து தட்டுனாருன்னா பார்த்துக்கோங்க!

இரட்டைப் புள்ளைங்க; ஒருத்தரு தைரியசாலி; இன்னொருத்தர் கோழை! இரண்டு பேரும் இடம் மாறுறது தான் கதை! இதே மாதிரி ரஜினி நடிச்ச ’அதிசயப்பிறவி’ன்னு ஒரு படத்தை ராஜ் டிவியிலே பார்த்த ஞாபகம். அதுலே கனகா கூட பரவாயில்லே; ஷீபான்னு இன்னொரு ஹீரோயின்! லாரியிலே அடிபட்டு நசுங்கின எண்ணை டின்னு மாதிரி மூஞ்சி!

அத விடுவோம்! படத்துக்கு வருவோம்! எம்.ஜி.ஆருக்கு இவ்வளோ காமெடி வருமா? அதுலேயும் ’உண்ணாவிரதம் ஓங்குக!’ன்னு சொல்லிட்டே, சோத்தை அள்ளி அள்ளித் தின்னுப்புட்டு, ’உண்ணாவிரதம் ஒழிக’ன்னு சொல்லுவாரு பாருங்க! தியேட்டரே கலகலத்திருச்சு! அதே மாதிரி, ஹோட்டலிலே நாலு இட்டிலி, ஆறு பொங்கல்னு எல்லாத்தையும் டஜன் கணக்கா தின்னுப்புட்டு பில் கொடுக்காம எஸ் ஆவுற இடமும் சூப்பர்!

சரோஜா தேவி முகம் நிறைய ரோஸ் பவுடரும், உதடு நிறைய லிப்ஸ்டிக்கும், தலையை விட பெரிசா கொண்டையுமா வர்றாங்க! அந்த எம்.ஜி.ஆரை இந்த எம்.ஜி.ஆருன்னு நினைச்சுக்கிடுறாங்க பாவம்! ’குமரிப்பெண்ணின் உள்ளத்திலே,’ பாட்டுலே அங்கங்கே கட்டாயிட்டே இருந்திச்சு! அதே மாதிரி எம்.ஜி.ஆரை நம்பியார் அழைச்சுக்கிட்டுப் போற சீனுலே திரையிலே மழையே பெய்யுறா மாதிரி இருந்திச்சு!

"கடவுளே, நான் ஆணையிட்டால் பாட்டுலே கட் இல்லாம இருக்கணுமே,"ன்னு நம்ம தோஸ்த் எல்லாக் கடவுளையும் வேண்டிக்கிறாரு! சொத்தை தந்திரமா எழுதி வாங்குறதுக்காக, நம்பியார் காத்திருக்க, எம்.ஜி.ஆர். நடந்து வரபோது தியேட்டர் சும்மா அதிருது!

நம்பியாரு எம்.ஜி.ஆரைக் கன்னத்துலே அடிக்கிறாரு! எம்.ஜி.ஆரு எழுந்திரிச்சு திரும்ப அடிக்கிறாரு! நம்பியார் சவுக்கை எடுத்து எம்.ஜி.ஆரை அடிக்க வர்றாரு! எம்.ஜி.ஆரு சவுக்கைப் பிடுங்கிட்டு நம்பியாரைப் புரட்டிப் புரட்டி விளாசுறாரு! கைதட்டலுன்னா என்னான்னு கேட்கணுமுன்னா, இந்தப் படத்தைப் போயிப் பாருங்க மக்கா!

"நான் ஆணையிட்டால்...," பாட்டு நடந்திட்டிருக்கையிலே நம்ம தோஸ்தைத் திரும்பிப் பார்த்தேன். ஏதோ, அவரு தான் டி.எம்.சௌந்தர்ராஜன் போல முகத்திலே அப்படியொரு பெருமை!

ஏமாற்றம்னு சொல்லணும்னா நாகேஷ் காமெடி தான்! இருந்தாலும் அவரோட சேட்டை நல்லாவே இருந்திச்சு!

இந்தப் படத்துலே சல்லடை மாதிரி கதையிலே ஓட்டை இருந்தாலும், முதல் பாட்டைத் தவிர எல்லாப் பாட்டும் படு பிரபலமான பாட்டுங்க! கிளைமேக்ஸ் படுசொதப்பல்! இரண்டாவது கதாநாயகியும் ’அதிசயப்பிறவி’ இரண்டாவது கதாநாயகியோட அத்தை மாதிரித் தான் இருந்தாங்க! ஆனால்...

இந்தப் படம் முடிஞ்சு வெளியே வந்தபோது, அவனவன் பேசிட்டுப் போனதைக் கவனிக்கணும்! ஒவ்வொருத்தர் முகத்திலேயும் இருந்த மகிழ்ச்சியைக் கவனிக்கணும்! கொடுத்த காசுக்கு ஒரு சரியான படத்தைப் பார்த்திட்டோமுங்கிற திருப்தியோட எல்லாரும் போயிட்டிருந்தாங்க!

’அங்காடித்தெரு,’ மாதிரி விதிவிலக்கா அவ்வப்போது நல்ல படங்கள் வந்தாலும், சமீபத்துலே பார்த்த படங்கள் எல்லாமே சொதப்பின ஏமாற்றம் தான், எம்.ஜி.ஆர்.படங்கள் ரெகுலர் ஷோ ஓடுறதுக்கும், அதுவும் ’ஹவுஸ் ஃபுல்’லா ஓடுறதுக்கும் முக்கிய காரணம்னு சொல்லலாமோ?

’ரெட்டைச்சுழி’ ’சுறா’ மாதிரி படங்களைப் பார்த்திட்டு வெறுத்துப் போயிருந்த எனக்கு, ஒரு எம்.ஜி.ஆர்.படத்தை எம்.ஜி.ஆர்.ரசிகர்களோட உட்கார்ந்து தியேட்டரிலே போய்ப் பார்த்த அனுபவம் வித்தியாசமா இருந்திச்சு!

இந்த வாரம் ’பெரிய இடத்துப் பெண்,’ போடுறாங்கன்னு நம்ம தோஸ்த் சொன்னாரு! பார்க்க முடியுமான்னு தெரியலே! அடுத்த வாரம் நமக்கு ஒரு முக்கியமான வேலையிருக்கு! அது என்னான்னு நீங்களே தெரிஞ்சுக்குவீங்க! ஹிஹி! சொல்லாமலா இருப்பேன்?

நிறைய பேரு படம் முடிஞ்சு இந்தக் காலப்படங்களைப் பத்தி ஒரே ஒரு கேள்வியைத் திருப்பித் திருப்பிக் கேட்டுக்கிட்டே போனாங்க! அது....

"ஏண்டா டேய், படமா எடுக்கறீங்க படம்?"