திருவல்லிக்கேணி கண்டேனே!

வில்லாளன் பார்த்தனுக்கு வித்தகனாய் ரதஞ்செலுத்தி

      விண்ணோரும் மண்ணோரும் வியந்தவுரை நயந்தளித்து

பொல்லாத கவுரவர்க்காய்ப் பீடுமர் உதிர்த்தகணை

      பொன்மேனி தனில்தாங்கிப் பொறுத்திருந்த பெருமானாம்

நில்லாத நீளலைகள் நிதம்வந்து பணிந்தேற்றும்

      நின்றதிருக் கோலமுற்ற மாதவனை வேங்கடந்தான்

செல்லாதே கண்டுவந்தேன் சேவித்தேன் சாரதியை

      சென்னைநகர்த் திருவல்லிக் கேணிதனிற் கண்டேனே!

திருக்கண்ட பேயாழ்வார் தேன்தமிழில் பாடியதும்

      திருமழிசை ஆழ்வாருன் திவ்வியத் தலம்வந்தே

உருக்கண்டு உவகையுடன் ஊறுகவி உரைத்ததுவும்

      உத்தமனுன் புகழ்பாடி திருமழிசை ஆழ்வாரும்

அருட்கண்டு அந்தாதி அழகுற வியற்றியதும்

      அண்ணல் ராமானுசர்க்கு ஆராமுதாகியதும்

பொருட்கொண்ட மூவேந்தர் பல்லவரும் பூசித்த

      பொற்றாளைத் திருவல்லிக் கேணிதனிற் கண்டேனே!

மாலவனாம் மலையப்பன் கண்ணபிரான் திருவுருவை

      மகிழ்வுடனே பூண்டுநிற்கும் மாட்சிதனைக் காண்பதிங்கு

காலமெனும் தேர்செலுத்திக் கண்டுதொழும் அடியாரைக்

      கருமவினைப் பாதையினைக் கடப்பதற்கே மனமிரங்கி

ஞாலமதில் தருமமதைச் சூதுகவ்வும் போதினிலே

       நயந்துவந்தே காத்தருளும் நாயகனும் அவனுடனே

கோலவிழி வேதவல்லி கொலுவிருந்தே குறைதீர்க்கும்

      கோவில்தனைத் திருவல்லிக் கேணிதனிற் கண்டேனே!

நம்பிதிரு மாலவனை நம்பிதினம் நாடியவர்

      நாராயணன்பெயரை நாவாறக் கூறியவர்

உம்பரிடர் தீர்த்தவனை உள்ளத்தில் ஏற்றியவர்

      உனையன்றி கதியில்லை யெனவந்து போற்றியவர்

கொம்பினை வலக்கையிற் கொண்டபெரு மானவனைக்

      கொற்றவரும் மற்றவரும் கும்பிடுபிரானவனை

அம்புவியில் கண்டவர்க்கு அருள்வெள்ளம் காட்டுவதோர்

      ஆண்டவனைத் திருவல்லிக் கேணிதனிற் கண்டேனே!