கடும்பாக்கள்-ஸ்ரேயா

(முன்னெச்சரிக்கை: இது கடும்பாக்கள்! வெண்பாக்கள் அல்ல)

தனக்கென வோர்முழந் தானே யெனினும்
மெனக்கிடு மெல்லிடை யாளே-எனக்கு
இருப துனக்குப் பதினெட் டதனிற்
பெருமது ஸ்ரேயா எழில்

எழிலுறு சேல்விழி காணுவர் நெஞ்சிற்
பொழிலுறு பூம்புன லோடும்-வழிதனிற்
வான்தரு வரமென யாங்கணும் பெய்திடும்
மானிவள் நோக்கில் மழை

மழையெனுங் கார்குழல் மாதிவள் காணின்
தழைந்திடுந் தாவரம் யாவும்-விழைந்தே
திருவிளை யாடலின் திங்கள் முகத்தால்
மருவிய தென்மனம் பார்

பாரினிற் பாவையர் ஆயிர மாயினு
ஆரிவள் போலுளர் ஆயிழை-ஓர்ந்தால்
அவாவும் மிகுமே அணங்கின் அழகை
சிவாஜி படந்தனிற் காண்

காண இருவிழி போதா தெனமனங்
கோணக் கிடந்தேன் கோதையால்-வீணாய்
உமியெனக் காற்றில் உழன்றேன் அழகால்
தமிழ்மகன் ஆசை மிக

மிகவும் மனதினில் மீன்விழி யாள்பெயர்
பகலும் இரவும் பகன்றேன்-அகந்தனில்
யாரணை போடுவர் ஆவலுக் கேமுகத்
தோரணை கண்டதன் பின்

பின்வரு நாளினில் பித்தந் தொடர
முன்வரு இன்முகம் காட்டியே-என்மனம்
வெந்ததே விண்முகில் போல்குழல் கண்டதும்
கந்தசா மிப்படத் தால்

ஆலாய்ப் பறந்தேன் அணங்கால் சுணங்கி
நூலாய் இளைத்தேன் நிதமுமே-வேலென
எட்டியே நின்றவள் எய்திடும் பார்வையை
குட்டி படத்தில் பார்

Moral of the story: வார்த்தைகளை மடித்து எழுதினால் கவிதை; ஒடித்து எழுதினால் வெண்பா.