ரயிலே...ரயிலே..ரயிலே...ரயிலே..!

ஏற்காடு எக்ஸ்பிரஸ் கிளம்பத்தயாராயிருக்க, டீக்கடையில் கிளாசை உடைத்தவரைப் போல கண்கள் நிலைகுத்தி அமர்ந்திருந்தார் கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமி. தலைவரின் முகம் பூட்டப்பட்ட டாஸ்மாக் போல பொலிவிழந்திருப்பதைக் கண்டார் செயலாளர் கோல்கொண்டா கோவிந்தசாமி.

"அண்ணே! உங்க கவலை எனக்குத்தெரியாதா?" என்று கிசுகிசுப்பாகச் சொன்னார். "இதோ பாருங்க, பெட் -பாட்டில்லே பெப்ஸியும் சரக்கும் கனகச்சிதமா மிக்ஸிங் பண்ணி வச்சிருக்கேன். அப்பப்போ எடுத்துக் குடிச்சுட்டே ஈரோடு போய்ச்சேரலாம்!"

"தெய்வண்டா நீ!" கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமியின் கண்கள், தவமாய்த்தவமிருந்து ராஜ்கிரணைப் போலப் பனித்தது."சரக்கு ரெடி பண்ணிட்டே! கூடவே ஆச்சியும் இருந்தா எவ்வளவு நல்லாயிருக்கும்?"

"என்ன தலைவரே? ஓடுற டிரெயினிலே போயி ஆச்சியைக் கொண்டாங்கறீங்களே?"

"லேய் மண்டு, நான் சொல்லுறது ஆச்சி ஊறுகாய்! சரக்கோட அதையும் நக்கிக்கிட்டே போனா எம்புட்டு நல்லாயிருக்கும்?"

"நான் எதுக்கு இருக்கிறேன்? அடுத்த போகியிலே ஒரு ஆந்திராக்காரரு பெசரட்டும், கொங்குரா சட்னியும் கொண்டுவந்திருந்தாரு! அப்படியே லவட்டிக்கிட்டு வந்திட்டேன். இதோ...!"

"உன்னை மாதிரி இன்னும் கொஞ்சம் தொண்டருங்க சேர்ந்தா கு.மு.க 2016-லே கண்டிப்பா ஆட்சியமைச்சே தீருண்டே!"

இவர்கள் பேசிக்கொண்டிருந்தபோதே "வாழ்க வாழ்க," என்று கோஷம் முழங்குவது கேட்டது.

"எலேய் கோவிந்தா, நம்மளை வழியனுப்பவா வந்திருக்காக?"

"இல்லேண்ணே, நம்ம மருத்துவரு ராமதாஸ் வாறாரு! நமக்கு இந்த மாதிரி கோஷம் வரணுமுன்னா, இன்னும் ரெண்டுவருசமாவது அரசியல்நடத்தி அமாவாசைக்கு அமாவாசை அணியை மாத்திட்டே இருக்கணும்."

பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே மருத்துவர் ராமதாஸ் வண்டியிலேறி, சரியாக கிருஷ்ணசாமியின் பக்கத்தில் அமர்ந்து கொண்டார்.

"ஐயா வணக்கம்! இவருதான் கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமி! குடிமக்கள் முன்னேற்றக் கழகத்தோட தலைவர்! என் பேரு கோல்கொண்டா கோவிந்தசாமி; நான் செயலாளர்."

"ஓஹோ!" மருத்துவர் ராமதாஸ் முகம்சுளித்தார். "ஒரு குவார்ட்டர் வாங்கினால் ஊறுகாய் இலவசமாத் தரணுமுன்னு போராட்டம் நடத்துன கட்சிதானே? எனக்கு மதுவும், சினிமாவும் அறவே பிடிக்காது தெரியுமா?"

"ஹிஹிஹி!" பெப்ஸி பாட்டிலைச் சீப்பியவாறு சிரித்தார் கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமி. "எங்களுக்கு அது ரெண்டும் ரெண்டு கண்கள் மாதிரி! அதுனாலேதான் இன்னும் கட்சிக்குன்னு ஒரு அலுவலகம் கூட வச்சுக்கலை. எங்க பொதுக்குழு டாஸ்மாக் கடையிலே; செயற்குழு தியேட்டர் வாசலிலே; உயர்மட்டக்குழு பிளாட்பாரத்துலே! எம்புட்டு செலவு மிச்சம்!"

"சரி சரி! எனக்கு அப்பர்-பர்த்!" வண்டி நகரத்தொடங்கியதும் மருத்துவர் ஐயா எழுந்து கொண்டார். "நான் மேலே படுத்துத் தூங்கப்போறேன்!"

"நிம்மதியாத் தூங்குங்க ஐயா! தூக்கத்துலே புலம்ப மாட்டீங்களே?" கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமியின் நக்கல் எரிச்சலூட்டினாலும் அதை வெளிக்காட்டாமல் மருத்துவர் ஐயா மேலேறிப்படுத்து சிறிது நேரத்தில் உறங்கினார். அவரது உதவியாளர் கீழே அமர்ந்து கொண்டார்.

சிறிது நேரத்தில் அனைவரும் உறங்கிப்போக, கிருஷ்ணசாமி மட்டும் பெப்ஸி பருகியபடியே விழித்திருந்தார். அப்போது திடீரென்று...

"இந்த ஆட்சியை அகற்ற வேண்டும். குடும்ப ஆட்சியை ஒழிக்க வேண்டும். ஊழல் ஆட்சியை களைய வேண்டும்!"

கிருஷ்ணசாமி திடுக்கிட்டு எழுந்துபார்க்கவும், மேல்-பர்த்தில் படுத்திருந்த மருத்துவர் ராமதாஸ் உறக்கத்தில் எதையெதையோ புலம்பிக்கொண்டிருப்பதைக் கேட்டார்.

"ஐயா...ஐயா!" கிருஷ்ணசாமி மருத்துவர் ஐயாவை எழுப்பினார். "எழுந்திரிங்க ஐயா! எழுந்திரிங்க...!"

"என்..என்னாச்சு?" மருத்துவர் ஐயா கண்களைக் கசக்கிக்கொண்டே எழுந்தார். "தூக்கத்துலே உளறினேனா?"

"ஆமாங்கய்யா!" கிருஷ்ணசாமி சிரித்தார். "பழைய ஞாபகத்துலே தி.மு.கவைத் திட்டினீங்க! குடும்ப ஆட்சி, ஊழல் ஆட்சின்னு இருபது நாளைக்கு முன்னாடி பேசினதையெல்லாம் புலம்புனீங்க!"

"யாரு சொன்னாங்க இருபது நாளுன்னு..?" மருத்துவர் ஐயாவுக்குக் கோபம் வந்தது. "இன்னியோட இருபத்தியோரு நாளாயாச்சு தெரியுமா?"

"ஆமாம்! மணி பன்னிரெண்டுக்கு மேலாயிடுச்சோ? நான் கவனிக்கலே!" என்ற கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமி, "ஐயா, வேண்ணா அரக்கோணத்துலே சூடா ஒரு டீ வாங்கித்தரட்டுமா?" என்று கரிசனத்தோடு கேட்டார்.

"அதெல்லாம் எனக்குப் பிடிக்காது!" என்று கடுகடுப்புடன் கூறினார் மருத்துவர் ஐயா.

"உங்களுக்கு டீ, காப்பி பிடிக்காது. மத்தவங்க விஸ்கி, பிராந்தி சாப்பிட்டா பிடிக்காது. அப்புறம் எப்படித்தான் ஆட்சியைப் புடிச்சு முதலமைச்சராகப்போறீங்களோ? சரி, நிம்மதியாத் தூங்குங்க!"

மீண்டும் மருத்துவர் ஐயா ஆழ்ந்து உறங்க, கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமி தொடர்ந்து பெப்ஸியைச் சீப்பிக் குடித்துக்கொண்டிருந்தார். நீண்ட அமைதிக்குப்பின்னர் திடீரென்று....

"அடுத்த ஆட்சி நமது ஆட்சிதான்! டாஸ்மாக் கடைகளை ஒழிப்போம்! சினிமாவை ஒழிப்போம்!"

"ஐயா...ஐயா!" சிரிப்பை அடக்கியவாறே கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமி மருத்துவர் ஐயாவை எழுப்பினார்.

"என்னாச்சு, திரும்பவும் பழசையெல்லாம் பேசினேனா?" மருத்துவர் ஐயா எரிச்சலுடன் கேட்டார்.

"அதெல்லாம் பழசா ஐயா? ரொம்ப சமீபத்துலே பேசுனதுதானே? எனக்கொரு யோசனை ஐயா, எங்களுக்கு எல்லாத் தொகுதிலேயும் செல்வாக்கு இருக்கு. பேசாம எங்ககூட கூட்டணி வச்சிக்கலாமே நீங்க?"

"விளையாடறீங்களா? எனக்கு குடிகாரங்கதான் முதல் எதிரி!" உறுமினார் மருத்துவர்.

"கொஞ்ச நாளைக்கு முன்னாடி தி.மு.க.தான் என் முதல் எதிரின்னு சொல்லிட்டு, இப்போ அவங்க கூட போகலியா? சரி, இஷ்டமில்லாட்டி விடுங்க! அரக்கோணத்துலே ஒரு பாதாம்பால் வாங்கித்தரட்டுமா?"

"நானே இறங்கி வாங்கிக்குடிச்சுக்கிறேன். தொந்தரவு பண்ணாதீங்க!" மருத்துவர் ஐயா புரண்டு படுத்தார்.

அரக்கோணம் வந்தபோது, கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமி குறட்டை விட்டு உறங்கிக்கொண்டிருந்தார். மெதுவாக, கீழே இறங்கிய மருத்துவர் ஐயா, உதவியாளரை எழுப்பினார்.

"எழுந்திருய்யா, இந்த கு.மு.க ஆளு ரொம்ப அலப்பறை பண்ணுறான். நாம ஒரு பாதாம்பால் குடிச்சிட்டு, வேறே பொட்டிக்குப் போயிரலாம். தொந்தரவு தாங்க முடியலே!"

"ஐயா, அந்தாளு மப்புலே என்னத்தையோ உளர்றான்...அதைப்போயீ நீங்க..."

"சும்மாயிரு, அந்தாளு என்னமோ 234 தொகுதி, கூட்டணின்னு சொல்லுறான். தப்பித்தவறி நான் சரின்னு சொன்னாலும் சொல்லிருவேன். மூச்சுக்காட்டாம சாமானெல்லாம் எடுத்திட்டு வா; வேறே பொட்டிக்குப்போயிரலாம்."

அரக்கோணம் ரயில் நிலையத்திலிருந்து வண்டி நகரத்தொடங்கியதும், கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமி முழித்துக்கொண்டார்.

"அட கோவிந்தா, எங்கே மருத்துவர் ஐயாவைக்க்காணோம்?"

"அண்ணே, ஒருவேளை உங்க தொல்லை தாங்காம வேறே பொட்டிக்குப் போயிருப்பாங்களோ?"

"போனா என்ன? ஈரோட்டுலே பார்த்துத்தானே தீரணும்?"

கிங்ஃபிஷர் கிருஷ்ணசாமியும், கோல்கொண்டா கோவிந்தசாமியும் பேசிச்சிரித்துக்கொண்டிருக்கையில், வேறு பெட்டிக்கு மாறியிருந்த மருத்துவர் ஐயா, அங்கேயும் காலியாகக் கிடைத்த ஒரு அப்பர்-பர்த்தில் ஏறிப்படுத்துக்கொண்டார். கீழேயிருந்து ஒரு பயணி அவருக்கு வணக்கம் தெரிவித்தார்.

"வணக்கம் மருத்துவர் ஐயா! நான் மக்கள் டிவி தவறாமப் பார்க்கிறேன் ஐயா!"

"ரொம்ப மகிழ்ச்சி! நீங்க யாரு, எங்கே போயிட்டிருக்கீங்க?"

"என் பேரு தண்டபாணி ஐயா! லீவு முடிஞ்சு தில்லிக்குத் திரும்பிப் போயிட்டிருக்கேன்!"

"ஆஹா! மம்தா பானர்ஜீயோட சாதனையே சாதனை!" என்று நெக்குருகினார் மருத்துவர் ஐயா. "ஒரே ரயிலிலே மேலே படுத்திட்டிருக்கிறவன் ஈரோடு போறான்; கீழே உட்கார்ந்திட்டிருக்கிறவன் டெல்லி போறான். விஞ்ஞானம் ரொம்ப முன்னேறிடுச்சு!"

"என்னது? ஈரோடா? ஐயா! நீங்க ஈரோடா போகணும்? அந்த வண்டி கிளம்பினதுக்கப்புறம் தான் இந்த வண்டி பிளாட்பாரத்துக்கு வந்திச்சு! நீங்க என்ன பண்ணிட்டிருந்தீங்க?"

"பாதாம்பால் சாப்பிட்டோம்! ஐயையோ, இந்த டிரெயின் டெல்லிக்கா போகுது?"

"ஆமாங்கய்யா! அது டிரெயின் இல்லை ஐயா...தொடர்வண்டி...!"

"நாசமாப்போக! நான் வண்டியே மாத்தி ஏறிட்டேன். உனக்கு சொற்பிழை பெருசாப்போச்சா? யோவ், சங்கிலியைப் பிடிச்சு இழுத்து வண்டியை நிறுத்துய்யா!"

"ஐயையோ! அடிக்கடி பெட்டி மாத்தி மாத்தி, இப்போ வண்டியே மாத்தி ஏறிட்டீங்களே ஐயா?"

வண்டி டெல்லியை நோக்கி விரைந்தது.