நாய்கள் ஜாக்கிரதை

அண்மைக்காலமாக தமிழ்த்திரைப்படத்தின் நாயகர்கள் எங்கேயோ பார்த்த முகங்களை ஞாபகப்படுத்துகிறார்கள் என்பதென்னவோ உண்மைதான். ஆனால், கௌதம் வாசுதேவ் மேனன் நம் கண்முன் கொண்டுவந்து நிறுத்தியிருக்கிற நாயகன் நாம் பரிச்சயப்படுத்திக்கொள்ள விரும்புகிற சாதாரணன் அல்லன். அவனது புகைப்படத்தைச் செய்தித்தாளில் பார்க்க நேரிட்டாலும் முகஞ்சுளித்துக் கடிந்துவிட்டு அவனை மறக்க முற்படுகிறோம். எத்தனை விகாரங்கள் இருந்தாலும், லட்சத்தில் எவனோ ஒருவனுக்கு இருக்கிற விபரீத குணாதிசயங்களை நம்மால் நியாயப்படுத்த முடிவதில்லை. அதை மெனக்கெட்டு சொல்ல எத்தனித்திருக்கிற psuedo intellectual-ன் படம் - நடுநிசி நாய்கள்! சமீராவுக்காகப் போய்விட்டேன்!

இந்த split personality, multiple personality disorder போன்ற மனநலக்குறைப்பாடுகள் மனிதனை அரக்கர்களாக்கி விடுவதுபோன்ற ஒரு அச்சுறுத்தலை இன்னும் எத்தனைநாளைக்குத் தரப்போகிறார்களோ தெரியவில்லை. ’சந்திரமுகி,’ ’அந்நியன்’ போன்ற படங்கள் ஜனரஞ்சகமானவை, அல்லது ஜனரஞ்சகமான இயக்குனர்களாலோ, நடிகர்களாலோ நம்மை வந்தடைந்தவை என்பதால், கொம்புமுளைத்த அறிவுஜீவிகள் அவற்றை ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார்கள். கௌதம் மேனன் போன்றவர்கள் நிறைய அறிவையும் வர்த்தகத்தந்திரத்தையும் பிரயோகித்து தம்மை larger than life இயக்குனர்களாகக் காட்டிக்கொள்வதில் சமர்த்தர்கள். சான்று - நடுநிசிநாய்கள்!

சரி, பாடல்களோ பின்னணி இசையோ இல்லை; இந்தக் குறைபாடு தெரியாமல் படத்தை நகர்த்துவதற்கு இயக்குனர் உபயோகித்திருக்கிற கோந்து - வக்கிரம், வன்முறை..இன்னும் இந்த வரிசையில் வால்பிடித்து நிற்கிற சில குயுக்தியான கீழ்மைகள்! இவற்றையெல்லாம் நியாயப்படுத்தவும் சிலர் முனைவார்கள் என்கிற அபாயமும் நெருடலும் இருக்கத்தான் செய்கின்றன.

அண்ணி-கொழுந்தன், மாமனார்-மருமகள் பற்றியெல்லாம் படங்கள் எடுத்தபோதும் கூட,"அட வுடுய்யா, ஊருலே நடக்காததையா சொல்லிட்டான்?" என்று அசட்டை செய்ததுபோலவே இந்தப்படத்தின் சில அதிர்ச்சிகளையும் உதாசீனம் பண்ணிவிடலாம். இன்னும் சில மெத்தப்படித்த மேதாவிகள் ஜெயகாந்தனின் ’ரிஷிமூலம்’ கதையையும், கி.ராவின் ’கரிசல்காட்டுக் கதைகளையும் மேற்கோள்காட்டி ’அவிய்ங்களும் சொல்லியிருக்கிறாய்ங்க,’ என்று சொல்லி என் போன்ற அறிவிலிகளின் வாயை அடைத்துவிடலாம்.

கொச்சையாகத் திட்ட விருப்பப்படுகிறவர்களுக்கு பிரச்சினையில்லை; அவர்களின் வடிகட்டாத ஆத்திரத்தில்தான் உண்மையான ஆதங்கம் ஒளிந்துகொண்டிருக்கிறதோ என்றுகூட சில நேரங்களில் தோன்றிவிடுகிறது. Sometimes two wrongs do make one right!

இந்தப் படத்தைப் பார்க்கிறபோது எனக்கு எழுந்த கேள்வி; சென்சார் போர்டு என்ன பு.....க் கொண்டிருந்ததா?

225-ல் மொத்தம் 4 சினிமா விமர்சனங்களே எழுதியிருக்கிறேன். எதிர்காலத்தில் தமிழ்சினிமாவின் நவயுக இயக்குனர் எவரேனும் தாயும் மகனும் புணர்வதுபோல படம் எடுத்தால், சத்தியமாய் விமர்சனம் எழுத மாட்டேன் என்பது உறுதி. ஏனென்றால், அதுவும் நடக்கிறது என்று சப்பைக்கட்டு கட்ட புத்திஜீவிகள் ஏராளமாய் இருப்பர். அவர்களோடு முட்டிமோதுவதோ, அவர்களை ஜெயிப்பதோ நமது முழுநேர வேலையல்ல.

இந்தப் படத்துக்கு நடுநிசி நாய் என்று கௌதம் மேனன் ஒருமையில் பெயர் வைத்திருக்கலாம். எதற்கு தன்னுடன் இன்னும் சில நாய்களைக் கேவலப்படுத்த வேண்டும்?